Aleksandra Mazur
E-PRZEDSZKOLE
Witam serdecznie drogie Motylki i zapraszam do zajęć i zabaw.
Temat tygodnia: Dbamy o nasza planetę.
20.04.2021r (wtorek)
I. Ziemia to nasz dom. Wskazanie właściwych postaw ekologicznych na podst. opowiadania Spotkanie z małym czarodziejem.
1. Zagadki pantomimiczne Jestem cząstką przyrody.
Dzieci kolejno losują obrazki przedstawiające różne elementy przyrody: rośliny i zwierzęta. Oglądają wylosowany obrazek, nie pokazując go innym. Przedstawiają zwierzę lub roślinę za pomocą gestów i mimiki, a pozostali członkowie rodziny odgadują, co to za zwierzę /roślina.
2. Czytanie opowiadania: Spotkanie z małym czarodziejem.
W pewnym dalekim kraju żył mały czarodziej, który bardzo lubił zadbane, zielone miasteczka. Każdej wiosny razem ze swym kotem Mruczkiem wyruszał w świat i szukał miast pełnych czystych uliczek i domów, zielonych drzew, kolorowych, pachnących kwiatów, śpiewających ptaków i radośnie bawiących się dzieci. Pewnego dnia dotarł do pięknego miasta. Wszędzie w nim było czysto, zielono, dachy świeżo odmalowanych, niedużych domów lśniły w promieniach słońca, a w powietrzu roznosił się zapach kwiatów, których mnóstwo kwitło na balkonach. Nigdzie nie leżały śmieci, a dzieci grabiły grządki i sadziły warzywa w przedszkolnym ogrodzie.
– Ha! Mój kocie. To przecież najładniejsze miasteczko, jakie kiedykolwiek widziałem –
powiedział czarodziej.
– Zobacz, jak tu czysto. Nigdzie nie leżą śmieci, chodniki i ulice są zamiecione, trawniki niezadeptane, drzewa nie mają połamanych gałęzi, a ptaki radośnie śpiewają, nie bojąc się, że źli ludzie zniszczą im gniazdka. W oknach widać uśmiechnięte twarze mieszkańców. Myślę, że wszyscy w tym miejscu muszą być bardzo szczęśliwi. Kiedy czarodziej tak się zachwycał, usłyszał nagle straszliwy hałas. Nie wiadomo skąd, przez środek głównej ulicy przebiegło czterech chłopców. To oni tak strasznie krzyczeli. Machali również kijami, pisali kredą po murach domów, rozdeptywali ukwiecone klomby, łamali gałęzie drzew i krzewów, rozrzucali papierki po zjedzonych cukierkach, a jeden strzelał z procy do wystraszonych wróbli i kawek, które ze strachu próbowały schronić się za kominami domów.
– Cóż to było, mój kocie? – zdziwił się czarodziej.
– Miauu! To chłopcy, którzy wcale nie dbają o swoje śliczne miasto i wszystko w nim niszczą – odpowiedział Mruczek.
– Skoro tak – powiedział mały czarodziej – to dam im nauczkę. Zaczaruję miasteczko tak, aby stało się ono najbardziej szarym i najbardziej brzydkim miastem na świecie.
I jak powiedział, tak zrobił. Podniósł swoją magiczną pałeczkę, wypowiedział zaklęcie i w jednej chwili całe miasteczko zrobiło się szare i brzydkie. Szare stały się kolorowe domy, zielone alejki i wszystkie kwiaty, szarzy zrobili się również chłopcy. Kiedy zobaczyli, co się stało, przestraszyli się nie na żarty.
( W tym miejscu proszę się zatrzymać i spytać dziecko jak ta historia mogłaby się skończyć. Po rozmowie kontynuujemy czytanie)
Przestraszeni chłopcy podbiegli do małego czarodzieja i zawołali:
– Co zrobiłeś z naszym miastem! Dlaczego tak je zaczarowałeś!
– Ja? – zdziwił się mały czarodziej. – Przecież to wy chcieliście, aby wasze miasto było najbrzydsze na świecie. Przed chwilą to pokazaliście – spokojnie odparł czarodziej.
– Myśmy wcale tego nie chcieli – bronili się chłopcy.
– Nie? A kto łamał gałęzie, pisał po murach, straszył ptaki, deptał kwiaty, rozsypywał śmieci? Kto to wszystko zrobił, kochani? No kto?– odpowiedział czarodziej.
Chłopcy bardzo się zawstydzili, zrobiło im się przykro, spuścili głowy, a w ich oczach pojawiły się łzy. Chcieli naprawić wyrządzone szkody. Poprosili czarodzieja, aby pomógł im przywrócić miasto do jego dawnego wyglądu. Obiecali również, że będą dbali o to, aby zawsze było piękne i czyste. Czarodziej ze zrozumieniem pokiwał głową i podarował chłopcom kolorowe pudełko. Umieścił w nim zadania do wykonania. Powiedział, że jeśli chłopcy je prawidłowo wykonają, wtedy czar pryśnie.
3. Rozmowa na temat opowiadania:
- Kto występował w opowiadaniu?
- Co zrobili chłopcy?
- Jaką nauczkę dał im czarodziej?
- Czy chłopcy postępowali właściwie?
- Czy chłopcy zmienili swoje postępowanie?
4. Zabawa ruchowa przy muzyce.
https://www.youtube.com/watch?v=Z_tk-AhlA1o
Rodzic włącza muzykę, mówi nazwę utworu: A. Vivaldiego Cztery pory roku.Wiosna, a dzieci tańczą wg. własnego pomysłu.
5. Zabawa Rozwiązujemy zadania małego czarodzieja.
Rodzic proponuje dziecku, aby pomogło w odczarowaniu szarego miasteczka z opowiadania poprzez wykonanie zadań, które zadał czarodziej.
• Zadanie pierwsze: Odszukaj wiosenne kwiatki.
Rodzic chowa kilka kwiatków, (przebiśnieg, tulipan, krokus, sasanka,) a dziecko na zasadzie zabawy „ciepło-zimno“ szuka ich. Po znalezieniu podaje jego nazwę, dzieli na sylaby i głoski.
• Zadanie drugie: Rozwiązujemy rebus fonetyczny.
Rodzic pokazuje obrazki. Zadaniem dzieci jest podać pierwsze głoski z ich nazw, połączyć je i podać otrzymane hasło: wiosna:
waga – indyk – orzech – serce – nożyczki – agrest
• Zadanie trzecie: Układamy wiosenny obrazek z części.
Do wyboru:
online: https://puzzlefactory.pl/pl/puzzle/graj/kwiaty/161086-wiosna-pi%C4%99kna-szalenie
lub można wydrukować ilustrację i pociąć na części:
Za wykonanie zadań nagradzamy dzieci brawami i dyplomem:
II. Zestaw ćwiczeń gimnastycznych.
Przydadzą się: woreczki, nagranie wesołej muzyki, gazety,
1. „Rakieta” – dzieci naśladują start rakiety.
Stoją , wolno klaszczą i tupią, jednocześnie pochylają się raz w lewo, raz w prawo. Potem klaszczą i tupią coraz szybciej. Obracają się. Szybko uderzają dłońmi w kolana. Prawą dłonią zataczają kółka przed nosem i wydają dźwięk pracujących silników rakiety. Unoszą ręce i podskakują z okrzykiem: Hura!. Rakieta wystartowała. Zabawę można powtórzyć.
2. „Planety” – rytmiczne poruszanie się do melodii (dowolnej).
Dzieci wyobrażają sobie, że doleciały rakietą na inną planetę i spotkały jej mieszkańca. Rytmicznie poruszają się do melodii. Gdy piosenka ucichnie, wymyślają przyjazny gest powitalny. • CD
3. „Orbity” – tor przeszkód z elementami gimnastycznymi.
Dzieci startują z miejsca wyznaczonego przez R. Najpierw idą raczkiem, potem robią trzy przysiady, kładą woreczek na głowę, przechodzą, zdejmują woreczek, na czworakach zmierzają do mety. • woreczki gimnastyczne,
4. „Deszcz meteorytów” – potrząsanie kulkami z gazety w rytm melodii.
Dziecko otrzymuje kawałek gazety, zgniata ją tworząc kulkę. Dzieci mają za zadanie potrząsać nimi, wymachiwać, w rytm melodii. Potem dotykają kulkami wskazanych przez rodzica części ciała: nadgarstka, łokcia, ramienia drugiej ręki, nodi, kolana itp. Podrzucają kulki.
• gazety, CD
5. „Powrót na Ziemię” – ćwiczenie na dywanie.
Dzieci kładą się na plecach, wykonują kilka razy skłon w przód: wdech- skłon, wydech- leżenie , następnie wstają.
19.04.2021r (poniedziałek)
I. Utrwalenie informacji z zakresu dbania o środowisko na podst. doświadczeń dzieci oraz wiersza M. Strzałkowskiej pt. Nowa moda. Odkrywanie litery f : małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.
1. Słuchanie wiersza Nowa moda i rozmowa na temat jego treści.
Rodzic wprowadza dzieci do uważnego słuchania utworu, sygnalizując, na jakie informacje powinny zwrócić szczególną uwagę. - Podczas słuchania wiersza postaraj się zapamiętać, którzy członkowie rodziny wzięli udział w wycieczce. - Policz, proszę, o ilu środkach transportu rozmawiali.
Małgorzata Strzałkowska Nowa moda
W domu Oli oraz Ali
wszyscy razem się zebrali,
aby wspólnie pogawędzić,
jak sobotę miło spędzić.
Uradzili, jedząc ciasto,
że pojadą gdzieś za miasto,
lecz z powodu tej wycieczki
do solidnej doszło sprzeczki.
– Autem! – mówi wujek Tadek.
– Na motorach! – woła dziadek.
Na to babcia: – Autobusem!
Mama: – Lepiej minibusem!
Ala z Olą grzmią donośnie,
że taksówką jest najprościej.
Tylko tata głową kiwa,
po czym nagle się odzywa: – Samochody, autobusy,
motocykle, minibusy –
każdy z nich okropnie smrodzi,
a to naszej Ziemi szkodzi.
Po co spalin jej dokładać?
Lecz jest na to dobra rada –
pojedziemy rowerami,
bo nie trują spalinami.
Poprzez lasy, łąki, pola
pędzi Ala, za nią Ola,
mama, tata, babcia, dziadek,
a na końcu wujek Tadek.
Nowa moda jest w rodzinie
i rodzina z tego słynie,
że w sobotę się wybiera
na wycieczkę na rowerach.
Ziemia też oddychać musi,
bo inaczej się udusi.2. Rozmowa na temat wiersza:
- Jakie plany miała rodzina występująca w wierszu? - Ilu było członków tej rodziny? - Czy potraficie ich wymienić? - Jakimi środkami transportu chcieli pojechać na wycieczkę? - Ile środków transportu wymienili członkowie rodziny? - Dlaczego wybrali rowery? - Co znaczy słowo „moda”? - Co oznacza słowo „ekologiczny”?
Dzieci wraz z rodzicami tworzą definicję słowa „ekologiczny” czyli zgodny z naturą, chroniący środowisko, itp.
3. „Czas dla Ziemi” – zabawa ruchowa. Przyda się globus lub ilustracja planety Ziemi i zegar.
Rodzice pokazują dzieciom zegar, a po drugiej stronie pomieszczenia planetę ziemię i zapraszają do zabawy mówiąc: Ten zegar odmierza czas nam i wszystkiemu co żyje na Ziemi. Dlatego trzeba się postarać, aby czas naszej planety nie skończył się za szybko. Aby była w dobrej kondycji, a dzięki niej również wszyscy ludzie na świecie, musimy pamiętać o ekologicznych nawykach. Za chwilę w zabawie, spróbujemy wydłużyć czas naszej planety Ziemi. Jeśli, twoim zdaniem, powiem zdanie prawdziwe – robicie dwa skoki do przodu. Jeśli zdanie będzie fałszywe – skacz raz do tyłu. Zabawa kończy się w momencie, gdy dzieciom uda się dotrzeć do sylwety Ziemi zawieszonej na ścianie.
Propozycje zdań o tematyce ekologicznej do wypowiedzenia przez rodzica w zabawie:
Czyste powietrze jest potrzebne nie tylko ludziom, lecz także zwierzętom.
Rower nie produkuje spalin.
Torebki foliowe szybko się rozkładają i nie szkodzą przyrodzie.
Woda w oceanie może być brudna – to nikomu nie szkodzi.
Autobus jest bardziej ekologicznym środkiem transportu niż samochód, którym jedzie tylko jedna osoba.
Filtry na kominach nie pomagają w oczyszczaniu dymu, który z nich leci.
Wylewanie ścieków z fabryk do rzeki szkodzi rybom. Jazda rowerem zatruwa środowisko.
Ludzie mogą się zatruć, jedząc ryby pływające w ściekach.
Gdyby zabrakło zdań liczę na Państwa pomysły.
4. Odkrywanie litery „f, F”
- „Łapiemy f” – zabawa słuchowa z elementem ruchu. Dzieci w skupieniu chodzą po pokoju, jakby czegoś szukały. Rodzic wypowiada słowa z głoską f (na początku, w środku, na końcu) i bez tej głoski. Gdy dzieci usłyszą słowa z głoską f, podskakują i klaszczą w dłonie (łapią) i wołają Mam! Słowo z głoską f powinno pojawiać się co trzeci, czwarty raz.
- Poznajemy wyrazy na literkę f: (proszę obejrzeć prezentację)
https://www.youtube.com/watch?v=g6fgLAYw8oU
- Pokoloruj obrazki zaczynające się na literę f, podziel nazwy obrazków na sylaby i głoski:
- Pokoloruj pola z literę F wielką na niebiesko, z literą f małą na szaro. Co widzisz na obrazku?
- Poćwicz pisanie litery F,f:
II. Eko-zabawka - praca plastyczna wykonana dowolną techniką z wykorzystaniem odpadów.
Dziecko:
- potrafi wykazać się inwencją twórczą podczas tworzenia postaci, - zna postawy ekologiczne i wykorzystuje je w pracy, - potrafi dobrać odpowiednie, ekologiczne materiały,
Przydadzą Ci się:
- rolki po papierze toaletowym,
- nakrętki,
- kolorowy papier,
- skrawki materiału,
- nożyczki,
- klej,
Sposób wykonania:
Stwórz swoją Eko-zabawkę z odpadów, dzięki czemu zadbasz o środowisko, w którym mieszkasz.
Wykonaj pracę przestrzenną lub płaską na kartce A4 przyklejając dowolne materiały.
Uruchomcie wyobraźnię. Powodzenia.
Temat tygodnia: Praca rolnika. (12.04.21r - 16.04.21r)
16.04.2021r (piątek)
I. Od ziarenka do bochenka. Zapoznanie z etapami powstawania chleba na podst. filmów edukacyjnych, wiersza B. Szuty ,,Pieczywo” oraz doświadczeń dzieci.
1. Jak powstaje chleb?
Proponuję obejrzeć filmy edukacyjne:
Jak powstaje chleb? Dawniej:
https://www.youtube.com/watch?v=99wOP1R-9r8
Jak powstaje chleb? Dziś:
https://www.youtube.com/watch?v=kWq3VMWJ9MA
Jak powstaje chleb? Wizyta z kamerą w piekarni :
https://www.youtube.com/watch?v=kPhS_7ZgvoA
2. Słuchanie wiersza Bogusławy Szuty ,, Pieczywo”.
Skąd, na stole, smaczny chlebek?
Rolnik sieje ziarno w glebę.
Gleba to jest ziemia czarna, w której rośnie zboże z ziarna.
Kiedy zboże jest dojrzałe, rolnik kosi je z zapałem,
potem młóci, w swych maszynach i wywozi plon do młyna.
Młynarz, w młynie, ziarno miele, białej mąki robi wiele.
Z mąką trafia do piekarza, który ciasto, z niej wytwarza.
Z ciasta robi: chleb, rogale... W piecu piecze je wytrwale.
Jest pieczywo! ślinka leci. Więc, smacznego, drogie dzieci !
3. Krótka rozmowa z dziećmi na podstawie ich doświadczenia- ( burza mózgów) oraz na temat treści wiersza.
- O czym jest ten wiersz ?
- Kto pracuje wytrwale by mógł powstać chleb?
- Co robi rolnik?
- Gdzie pracuje piekarz?
- Co on wypieka?
4. Proszę ułożenie historyjki obrazkowej według właściwej kolejności i wpisać cyfry w kółeczka od 1 do 6 lub narysować odpowiednią liczbę kropek. Można pokolorować ilustracje:
- siew,
- wzrost zbóż ( ich pielęgnacja),
- zbiór zboża - żniwa,
- mielenie ziarna na mąkę,
- pieczenie chleba z mąki,
- kupowanie chleba w piekarniach.5. Zabawa ruchowa: ,,Na dźwięk dowolnego instrumentu stajemy w bezruchu”.
6. Wspólne rozwiązywanie zagadek:
-Słońce go budzi, słońce żegna,
gdy praca kończy się powszednia.
Smak tego trudu czujesz w chlebie,
ten trud dla wszystkich i dla ciebie. ( rolnik)
- Ma biały czepek, białe ubranie,
nocą zajmuje się wyrabianiem.
A co wyrobi upiecze smacznie
i odda ludziom nim dzień się zacznie. (piekarz)
- Bywa okrągły, podłużny bywa
piekarz go z pieca wydobywa. (chleb)7. Wykonaj ćwiczenia:
II. Kolorowe przysmaki– wykonanie kanapek.
1. Jakie mamy rodzaje pieczywa?
Można ułożyć puzzle online:
https://www.jigsawplanet.com/?rc=play&pid=190ae315f060 (chleb)
https://www.jigsawplanet.com/?rc=play&pid=17e2d3a8bdf0 (piekarz)
2. Pod opieką rodziców wykonaj kolorową i zdrową kanapkę. Pamiętaj o zdrowym żywieniu. Dla przypomnienia przeanalizujcie piramidę zdrowia:
3. Do wykonania przydadzą Ci się:
- chleb lub bułka,
- masło
- wędlina,
- ser
- warzywa- dowolne
- talerz, nóż (najlepiej plastikowy), deska do krojenia,
3. Zapraszam do pracy, a to kilka pomysłów:
4. Zachęcam do zabawy w kucharzy razem z dziećmi i w wolne chwili zrobić np.: gofry, naleśniki, ciasteczka. Smacznego.
15.04.2021r (czwartek)
I. Maszyny rolnicze- ćwiczenia w liczeniu.
1. Na początku obejrzyjcie film o różnych maszynach rolniczych: https://youtu.be/FNvZVvk0eZE
2. Jakie znacie maszyny i urządzenia, które pomagają rolnikowi w jego ciężkiej pracy?
Kombajn zbożowy – jest maszyną, która ścina zboże, młóci je (czyli oddziela ziarno od kłosów). Na polu kombajn zostawia słomę, a ziarna zbóż zbiera i przesypuje do zbiornika przygotowanego przez rolnika.
Traktor – jest maszyną wielofunkcyjną. Po podłączeniu do niego innych urządzeń można go wykorzystywać przy różnych pracach.
Prasa belująca – służy do zbierania siana z pola i zwijania go w bele.
Pług – narzędzie do przekopywania ziemi po zimie, aby nie była zbyt twarda. Pług przygotowuje ją tak, aby można było w niej zasiać nowe nasiona.
Siewnik – maszyna do rozsiewania ziarna po polu.
3. Ćwiczenia w liczeniu.
Dzieci biorą dowolne liczmany, które dziś posłużą do liczenia, następnie manipulują liczmanami i rozwiązują zadania. Rodzice czytają zadania i kontrolują ich rozwiązania.
• Rolnik ma w stodole 3 traktory i 4 siewniki. Ile maszyn rolniczych ma rolnik?
• Na pole wyjechały 3 kombajny, 3 traktory i 2 prasy belujące. Ile maszyn rolniczych wyjechało na pole?
• Pan Tomek ma 2 traktory i 2 siewniki, a jego sąsiad ma 1 traktor i 1 kombajn. Ile razem maszyn rolniczych mają rolnicy?
• Rolnik ma 9 maszyn rolniczych, niestety 4 maszyny się popsuły. Ile działających maszyn ma rolnik?
• Na pole wyjechało 8 kombajnów, 3 kombajny wróciły do gospodarstwa. Ile kombajnów zostało na polu?”
Policz przedmioty i zaznacz odpowiednią cyfrę:
4. „Konik”- gimnastyka buzi i języka wg I. Jackowskiej.
Jedzie koń po bruku, stuka – stuku, puku. Kląskanie językiem ze zmiana
tempa.
Konik woła iha – ha. Czy potrafisz tak jak ja? Powtarzanie iha –ha.
Raz jedzie po woli, a raz galopuje. Ten dźwięk słyszy każdy, kto go naśladuje. Kląskanie językiem ze zmianą tempa.II. Rytmika w podskokach.
Zapraszam do zabaw z muzyką:
https://www.youtube.com/watch?v=Zg7pCZOtMXo
https://www.youtube.com/watch?v=OZTYeTEZ2wA
14.04.2021r (środa)
I. Od buraka do lizaka- poszerzanie wiadomości na temat powstawania cukru oraz produkcji słodyczy. Odkrywanie litery „j” małej, wielkiej, pisanej i drukowanej.
1. „Rolnik w polu” – masażyk wg. B. Gawrońskiej.
Dziecko siedzi przed rodzicem, który recytuje tekst i rysuje wzory na plecach. Następnie zmiana ról.
Rolnik rano rusza w pole. Rodzice kroczą palcami obu rąk po plecach
dziecka z dołu do góry.
Orać pługiem czarną rolę. Rysują linie równoległe do linii kręgosłupa
z góry do dołu.
Sieje zboże i buraki, Stukają palcami po całych plecach.
Z których później są przysmaki. Lekko pukają dłońmi w plecy.
2. Rozmowa dotycząca znajomości różnych rodzajów buraków.Spójrz na ilustracje.
• Czy wiesz co to za warzywa?
• Czym różnią się od siebie buraki na obrazkach?
• Porozmawiaj z rodzicem o tym, do czego są używane poszczególne gatunki buraków:
• buraki cukrowe do produkcji cukru;
• buraki ćwikłowe do sałatek, ćwikły, zup itd.;
• buraki pastewne jako pokarm dla zwierząt.
• Odszukaj buraka wśród warzyw:
3. „Od buraka do lizaka”–historyjka obrazkowa.
Przyjrzyj się historyjce obrazkowej. Opowiedz, co dzieje się na każdej z ilustracji. Opowiadaj posługując się pojęciami: najpierw, potem, później, na końcu.
1.Rolnik na polu zbiera buraki cukrowe.
2. Buraki jadą traktorem do cukrowni.
3. Produkcja cukru z buraków w cukrowni.
4. Sklep ze słodyczami.
4. Słodycze.
W jakich produktach oprócz lizaków występuje cukier?
Czy cukier jest dla nas zdrowy?
Jakie są skutki spożywania zbyt dużej ilości cukru?
Rozmowa o szkodliwości dużej ilości słodyczy, zwrócenie uwagi na wiele chorób, które wywołane są przez nadmierne spożywanie słodyczy tj. otyłość, choroby zębów, cukrzyca (wyjaśnienie, że nadmiar cukru w organizmie jest szkodliwy i powoduje złe samopoczucie).
Czym możemy zastąpić słodkie przekąski?
5. „Konie ciągną wozy” –zabawa ruchowa.
Dzieci stoją z rodzicem w parze, jeden za drugim. Tworzycie zaprzęg. Rodzic ma szalik przełożony pod ramionami, a dziecko stojąc za nim trzyma drugi koniec szalika. Na hasło: Puste wozy! biegnijcie szybkim truchtem. Na hasło: Ładujemy buraki! Rodzic będący koniem stoi i grzebie nogą, natomiast dziecko –woźnica stoi i klaszcze w dłonie, dopóki nie pojawi się hasło: Pełne wozy! Wtedy rodzic-koń stara się iść do przodu, natomiast woźnica ciągnie go do tyłu.
5. Praca plastyczna. Projektowanie i kolorowanie swego wymarzonego lizaka wybraną techniką:

6. Odkrywanie litery „j”.
- „Łapiemy j” – zabawa słuchowa z elementem ruchu. Dzieci w skupieniu chodzą po pokoju, jakby czegoś szukały. Rodzic wypowiada słowa z głoską j (na początku, w środku, na końcu) i bez tej głoski. Gdy dzieci usłyszą słowa z głoską j, podskakują i klaszczą w dłonie (łapią) i wołają Mam! Słowo z j powinno pojawiać się co trzeci, czwarty raz.
- Poznajemy wyrazy na literkę j: (proszę obejrzeć prezentację)
https://www.youtube.com/watch?v=2n1uxAB2ews
- Pokoloruj obrazki zaczynające się na literę j:
- Ozdób literę wg. własnego pomysłu i poćwicz pisanie po śladzie:
II. „Jogurtowe lody” – działanie dzieci.
Zachęcam do wykonania wraz z rodzicami pysznych, domowych lodów. Będą one wykonane z naturalnych składników, tak więc będą zdrowsze.
Potrzebne będą:
- blender,
- jogurt naturalny,
- mrożone lub świeże owoce,
- miód lub brązowy cukier,
- galaretka owocowa, najlepiej o smaku owoców, które będą używane
- foremki do lodów z patykami,
Rodzic rozpuszcza wcześniej galaretkę w gorącej wodzie. Dzieci pod nadzorem miksują blenderem jogurt z cukrem/miodem i owocami. Do masy dolewają galaretkę i wszystko wlewają do foremek do lodów. Zanoszą do zamrażalnika. Po obiedzie jedzą jako słodki deser. Smacznego.
13.04.2021r (wtorek)
I. Zapoznanie z pracą rolnika na podst. wiersza pt. Wspólna praca L. Wiszniewskiego.
Dziecko:
- zna i rozumie polskie przysłowia,
- słucha z uwagą wiersza i wypowiada się na jego temat,
- wie, na czym polega praca rolnika, - poszerza słownictwo o słowa: pług, ugór, orka, brona,
- potrafi ułożyć zdanie z podanym wyrazem, - umie przeliczać słowa w zdaniach, - wie, jak wyglądała praca rolników dawniej, a jak dziś,
1. Wysłuchanie wiersza pt. Wspólna praca ze zwróceniem uwagi na wszystkie trudne słowa.
Ludwik Wiszniewski Wspólna praca
Kwaknął kaczor raz i drugi:
− Na podwórku widzę pługi…
Kwa, kwa! Wróbel siedzi na stodole:
− Już gospodarz jedzie w pole…
Ćwir, ćwir! Zając przysiadł na ugorze:
− Już gospodarz w polu orze…
Hop, hop! Na podwórku kogut pieje:
− Już gospodarz w polu sieje…
Ko, ko! Na topoli kraczą wrony:
− Już koniki ciągną brony…
Kra, kra! Teraz krzyczą wszyscy razem:
− Oraliśmy z gospodarzem!
Hej! hej!
2. Rozmowa na temat wiersza:
- Czy zrozumieliście wszystkie słowa użyte w wierszu? (Rodzic wyjaśnia, co to jest pług, ugór, orka, brona)
- Czy zapamiętaliście jakie zwierzęta występowały w wierszu?
- Co robiły i o czym opowiadały?
3. Jak wyglądała praca rolnika kiedyś, a jak dziś? Obejrzyjcie filmy:
Orka
Dawniej:
https://youtu.be/8V-ObpF6I70?t=37
Dziś:
https://www.youtube.com/watch?v=P9Ue7letEYQ
Żniwa
Żniwa wczoraj i dziś:
https://www.youtube.com/watch?v=2PCSZqAZ1IM
4. Poznawanie różnych przysłów związanych ze zwierzętami. Wyjaśnianie ich sensu logicznego i znaczenia.
Rodzic czyta przysłowia, a dzieci próbują wyjaśnić co mogą oznaczać, następnie rodzic uzupełnia informacje.
Krowa, która dużo ryczy, mało mleka daje
– przysłowie poucza nas, że nie zawsze ten, kto dużo mówi, dużo robi. Możemy też powiedzieć tak o kimś, kto lubi się chwalić, a w rzeczywistości jego przechwałki nie mają nic wspólnego z prawdą.
Pisze jak kura pazurem – pisze niestarannie
Gdyby kózka nie skakała, toby nóżki nie złamała - przysłowie dotyczy sytuacji, gdy ktoś nie zachował należytej ostrożności i poniósł tego konsekwencje.
Żyć jak pies z kotem
– czyli mieć z kimś napiętą sytuację lub żyć w niezgodzie.
Baba z wozu, koniom lżej
– dotyczy sytuacji, gdy ktoś lub coś jest dla nas uciążliwe.
Myszy harcują, gdy kota nie czują
– przysłowie w obrazowy sposób ukazuje zachowanie pracowników, gdy nie ma szefa, lub dzieci, kiedy rodzice są poza domem. Wówczas w podopiecznych budzi się swawola, ponieważ nie mają nadzoru.
Nosił wilk razy kilka, ponieśli i wilka
– powiemy tak o człowieku, który cały czas robił coś złego bądź kogoś wykorzystywał, a w rezultacie albo poniósł konsekwencje, albo sam został wykorzystany.
Człowiek człowiekowi wilkiem
– oznacza, że nie zawsze jeden człowiek jest życzliwy i dobry dla innego.
Siedzieć jak mysz pod miotłą
– zachowywać się tak, aby nie zwrócić na siebie uwagi i nikomu nie przeszkadzać.
Robota nie zając, nie ucieknie
– to po prostu zachęta do odpoczynku.
Zapomniał wół, jak cielęciem był
– pouczanie kogoś młodszego, że jego zachowanie jest nieodpowiednie, mimo że nasze zachowanie w młodości było podobne.
II. Zabawa muzyczno – ruchowa do przyśpiewki ludowej pt. W poniedziałek rano kosił ojciec siano.
Dziecko:
- zna przyśpiewki ludowe, - potrafi wyrażać ruchem treści utworu,
- zna nazwy dni tygodnia.
Posłuchaj piosenki i spróbuj wykonywać gesty odpowiednie do jej słów.
https://www.youtube.com/watch?v=eyXUmg5UdSs
1. W poniedziałek rano,
kosił ojciec siano,
Kosił ojciec, kosił ja,
kosiliśmy obydwa.2. A we wtorek rano
Grabił ojciec siano,
Grabił ojciec, grabił ja,
Grabiliśmy obydwa.
3. A we środę rano
Suszył ojciec siano,
Suszył ojciec, suszył ja,
Suszyliśmy obydwa.4. A we czwartek rano
Zwoził ojciec siano,
Zwoził ojciec, zwoził ja,
Zwoziliśmy obydwa.5. A zaś w piątek rano
Sprzedał ojciec siano,
Sprzedał ojciec, sprzedał ja,
Sprzedaliśmy obydwa.6. A w sobotę rano
Stracił ojciec siano,
Stracił ojciec, stracił ja
Straciliśmy obydwa.
7. A w niedzielę z rana
Już nie było siana,
Płakał ojciec, płakał ja,
Płakaliśmy obydwa.Dla chętnych proponuję pracę plastyczną: Rolnik przy pracy.
Potrzebne będą:
- farby lub kredki, - biała kartka,
Dla przypomnienia poćwiczmy rozpoznawanie i pisanie cyfr:
12.04.2021r (poniedziałek)
I. Dzień w gospodarstwie. Utrwalanie nazw i wyglądu zwierząt z wiejskiego podwórka na podst. opowiadania M. Strękowskiej -Zaremby Kaczęta, prosięta… konięta?
I. Słuchanie opowiadania M. Strękowskiej - Zaremby Kaczęta, prosięta… konięta?
Olek, Ada i dziadkowie odwiedzili ciocię Anielę. Ciocia mieszka na wsi, daleko od miasta. Ma tam własne gospodarstwo. Olek był kiedyś u cioci i zaprzyjaźnił się ze źrebakiem. Nie mógł się doczekać, kiedy zobaczy go ponownie. Ada jechała tam po raz pierwszy. Cieszyła się, że będzie mogła głaskać i karmić zwierzęta, które hoduje ciocia. Kiedy tylko stanęła na podwórku, wykrzyknęła:
– Mogę pogłaskać owieczkę?
Ciocia zatrzymała ją w ostatniej chwili. – Lepiej nie, to baran z twardymi rogami, nie lubi głaskania. Ada zrobiła krok w tył, ale już po chwili biegła przez podwórko.
– Olek! Ciocia ma łabędzie! – piszczała zachwycona.
– Oj, Ado, Ado, to nie łabędzie! To gęsi!
Olek aż za brzuch się złapał. Gęsi rozbiegły się w cztery strony świata, za to gąsior wyciągnął długą szyję, zasyczał groźnie i złapał dziobem za sznurowadło u buta Ady.
– Ty łobuzie, nie strasz mi gości – skarciła go ciocia. Wzięła Adę za rękę. – Chodźmy do kurnika. Zobaczysz kury i malutkie kurczęta. Jest też gęś z gąsiętami i kaczka z kaczętami. Będziesz mogła je głaskać bez
problemów. Olek skrzywił się. Wolałby od razu pobiec do źrebaka. Dziadek musiał się tego domyślić, bo powiedział:
– Ada pójdzie z ciocią, babcia odpocznie w domu po podróży, a my zajrzymy do stajni. Do koni i źrebaków.
Kiedy po godzinie wszyscy wrócili do domu, dzieci zasypały babcię opowieściami o swoich przygodach.
– Źrebak się do mnie uśmiechnął! Poznał mnie! Pokazał wszystkie zęby w uśmiechu i zawołał „I-haa!”. To na pewno znaczyło „dzień dobry”! – mówił uradowany Olek.
– A mnie pocałowało prosię – chwaliła się Ada.
Ciocia potwierdziła. Gdy Ada pogłaskała wszystkie dwadzieścia kurcząt, dziesięć gąsiąt i pięć kacząt, poszły do chlewni. „Tutaj są świnie z prosiętami”, uprzedziła ją ciocia. Wzięła jedno różowe prosię na ręce i podsunęła Adzie do pogłaskania. Prosię, niewiele myśląc, trąciło Adę noskiem w policzek i chrząknęło. Ada była zachwycona. Potem odwiedziła owce z owieczkami i barankami. Nie odważyła się jednak na
ich pogłaskanie, chociaż ciocia zapewniała, że owcze dzieci, nawet te z małymi różkami, nie są groźne.
Później, już razem z dziadkiem i Olkiem, poszli do obory, do krów i cieląt. Co się tam wydarzyło, tego dzieci nie opowiedziały. Zdradzę wam w tajemnicy, że jedna z krów pacnęła Adę ogonem w nos.
– Nic nie mówicie o krowach? – zdziwiła się babcia.
– Bo krowie ogony brzydko pachną – wyjaśniła Ada, krzywiąc się przy tym okropnie. – A wiesz, czego się dziś nauczyłam? – pospiesznie zmieniła temat. – Posłuchaj: dziecko kury to kurczątko, gęsi – gąsiątko,
kaczki – kaczątko, świnki – prosiątko, konia – koniątko, a krowy – krowiątko – wyliczyła.
Ciekawe, dlaczego ciocia, dziadkowie i Olek śmiali się długo i głośno.
2. Rozmowa na temat opowiadania.
- Kto występował w opowiadaniu?
- Gdzie pojechali Ada i Olek?
- Jakie zwierzęta spotkali na wsi?
- Czy Ada znała zwierzęta wiejskie?
- Co było śmieszne w opowiadaniu?
3. Zabawa ruchowa Koniki.
Dzieci (koniki), w zależności od rytmu wygrywanego przez rodzica na instrumencie (lub pudełku) idą stępa (powoli, wysoko unosząc nogi), poruszają się kłusem (biegną na palcach, ale jeszcze nie za szybko), galopem (biegną szybko, na całych stopach). Podczas poruszania się kląskają językiem– naśladują odgłos uderzania końskich kopyt o ziemię.
4. Oglądanie ilustracji przedstawiających zwierzęta dorosłe i ich potomstwo.
- Nazwij zwierzęta i ich dzieci.
5. Wykonanie wybranych zadań na kartach pracy:
- Wytnij kartoniki ze zwierzętami i utwórz rodziny. Nazwij zwierzęta.
6. Wymyślanie przez dzieci krótkich rymowanek do podanych zdrobnień nazw młodych zwierząt.
Dzieci wymyślają krótkie rymowanki do podanych przez rodzica nazw młodych zwierząt, np.
Prosiątko…. bardzo polubiło żółte kurczątko.
Cielątko…. to bardzo miłe zwierzątko.
Kaczątko…. wygląda jak niewiniątko.
Cielaczek….. nosi biało-czarny kubraczek.
(Zdania nie muszą być poprawne pod względem logicznym, mogą być śmieszne). Jeśli dzieci mają problem z układaniem krótkich rymowanek, układają rymy tylko do zdrobnień, np.
jagniątko – słoniątko
cielątko- zwierzątko
6. Opisywanie młodych zwierząt za pomocą określeń przymiotnikowych:
- Powiedz jakie jest prosię, cielę, źrebię...?
Dzieci wybierają zwierzątko i opisują je, używając określeń przymiotnikowych, np. prosię jest różowe, gładkie, niewinne, śmieszne.
II. Ćwiczenia gimnastyczne.
Dziecko:
- jest sprawne fizycznie, - potrafi wykonać ćwiczenia z przyborem.
Przyda się woreczek do ćwiczeń ( np. foliowy, szmaciany z grochem lub ryżem), dowolny instrument lub pudełko, dwie łyżki, itp., miska lub wiaderko.
• Zabawa orientacyjno-porządkowa.
Dzieci biegają (zachowując zasady bezpieczeństwa) po pomieszczeniu z woreczkiem w ręku w rytmie granym przez rodzica(R) na instrumencie. Gdy instrument milknie, zatrzymują się, kładą woreczki na różnych częściach ciała, wymienianych przez R., np. na głowie, na barku, na karku, na ramieniu wyprostowanym w przód, w tył, w bok, na dłoni, na plecach, na klatce piersiowej, pod kolanem, na kolanie ugiętej nogi, na stopie. Przyjmują taką pozycję, by woreczek nie spadł (skłon głowy w przód, opad tułowia w przód, w tył, stanie na jednej nodze).
• Ćwiczenia szyi (z elementem zręczności).
Dzieci stoją, na głowach mają woreczki. Na sygnał R. zrzucają woreczki do dłoni ułożonych na wysokości pasa. W kolejnych powtórzeniach próbują chwytać woreczki jedną ręką, na zmianę – prawą, lewą.
Utrudnienie: ćwiczenie wykonują w marszu.
• Ćwiczenia wyprostne połączone z ćwiczeniami nóg.
Dzieci stoją, trzymają woreczki na głowach. Na sygnał R. wykonują przysiad podparty, starając się, by woreczki nie zsunęły się im na podłogę, i wracają do pozycji wyjściowej.
Utrudnienie: w przysiadzie wykonują obrót dookoła własnej osi i powrót do pozycji wyjściowej.
• Zabawa ruchowa z elementem czworakowania – Spacer kotka.
Dzieci (kotki) kładą woreczek na plecach i spacerują.• Ćwiczenia równoważne na rozłożonym sznurku lub skakance.
Dzieci idą po skakance, wyprostowane z ramionami wyciągniętymi w bok, utrzymują równowagę.Utrudnienie: przechodzą po skakance z woreczkiem na głowie.
• Ćwiczenie z elementem rzutu – Rzut do celu..
Dzieci wrzucają woreczek np. do miski, wiaderka itp., z różnych odległości.• Ćwiczenie stóp, z elementem równowagi.
Dzieci chwytają woreczek palcami jednej stopy i przenoszą go do miski, palcami drugiej stopy wyjmują go.• Ćwiczenia oddechowe.
Dzieci maszerują w miejscu, unoszą woreczek trzymany w obu dłoniach przodem w górę, wykonując wdech, i opuszczają w dół – wykonując wydech.Proponuję powtórzenie liter:--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Temat tygodnia: „Zwierzęta na wiejskim podwórku”.
27.03.2020r (piątek)
I. Rozwiązywanie zagadek o zwierzętach z wiejskiego podwórka.
Dziecko:
- zna i nazywa zwierzęta wiejskie, - potrafi logicznie myśleć, - rozwiązuje zagadki słowne, słuchowe i obrazkowe, - wykonuje zadania na kartach pracy,
1. Rozwiąż krzyżówkę samodzielnie lub z pomocą rodzica:
2. Posłuchaj i rozwiąż zagadki:
https://www.youtube.com/watch?v=p-yVXcEXgH0
3. Proponuje wydrukować wybrane karty i wykonać je z dzieckiem:
https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/03/WIEJSKA-ZAGRODA-KARTY-PRACY.pdf
4. Dla chętnych w wolnej chwili proponuję zagrać w memory „Zwierzęta wiejskie”. Grę znajdziecie tutaj:
https://wordwall.net/pl/resource/1099021/znajd%C5%BA-par%C4%99-zwierz%C4%99ta-wiejsk
II. Aktywność ruchowa.
Dziecko:
- ćwiczy sprawność fizyczną,
1. Drogie dzieci, troszkę się rozruszamy. Zapraszam do wykonania kilku ćwiczeń wraz z prowadzącą:
https://www.youtube.com/watch?v=ufXXXnQ1hiM
2. Proszę rodziców o przeczytanie poleceń zapisanych na kartach. Zadaniem dzieci będzie naśladowanie ruchów oraz odgłosów zwierząt, o których będzie mowa.
08.04.2021r (czwartek)
I. Słuchanie opowiadania-„Awantura na wiejskim podwórku”.Dziecko:
- słucha z uwagą opowiadania i odpowiada na pytania dotyczące jego treści, - zna zwyczaje zwierząt z wiejskiego podwórka, - ćwiczy sprawność manualną rąk,
Posłuchaj opowiadania:https://www.youtube.com/watch?v=UuCFX15Z1bI&t=104s
Po wysłuchaniu opowiadania odpowiedz na pytanie:
- Co takiego zdarzyło się na wiejskim podwórku? - Jakie zwierzęta występowały w opowiadaniu?
Wyklejanki z plasteliny-zwierzęta:
Proszę wydrukować kartę pracy i kółeczka wykleić plasteliną:
https://eduzabawy.com/karty_pracy/wyklejanki/na-wsi/
Proponuję powtórzenie liter:
II. Słuchanie piosenki „Dziwne rozmowy”
Dziecko:
- potrafi łączyć ruch z aktywnym słuchaniem muzyki - naśladuje zwierzęta występujące w piosence, - śpiewa fragment piosenki,
Posłuchaj piosenki:
https://www.youtube.com/watch?v=jI9trIb3NJQ
Zaśpiewaj piosenkę z rytmicznym jej wyklaskiwaniem.
I. W chlewiku mieszka świnka
I trąca ryjkiem drzwi
Gdy niosę jej jedzenie
To ona „Kwi, kwi, kwi”II. Na drzewie siedzi wrona
Od rana trochę zła
Gdy pytam „Jak się miewasz?”
To ona „Kra, kra, kra”III. Opodal chodzi kaczka
Co krzywe nóżki ma
Ja mówię jej „ Dzień dobry”
A ona „ Kwa, kwa, kwa”IV. Przed budą trzy szczeniaczki
Podnoszą straszny gwałt
Ja mówię „Cicho pieski!”
A one „hau, hau, hau”Wyjaśnij tytuł piosenki „Dziwne rozmowy”.
07.04.2021r (środa)1. Omówienie sposobów odżywiania się zwierząt hodowlanych na podst. fragmentów wiersza H. Bechlerowej „Jak kotek zwierzęta mlekiem częstował”.
Dziecko:
- rozumie treść utworu i odpowiada na pytania dotyczące jego treści; - wypowiada się poprawie pod względem grama-tycznym i logicznym; - wie, jak wyglądają i czym odżywiają się zwierzęta hodowlane;
1) Proszę przeczytać dziecku wiersz, a następnie porozmawiać na temat jego treści.
H. Bechlerowa JAK KOTEK ZWIERZĘTA MLEKIEM CZĘSTOWAŁ?
To jest Filik – kotek bury. Ma wąsiki i pazury.
Dobry jest ten kotek Filik: chce, by wszyscy mleko pili.
Stanął Filik przy kurniku.
- Czy chcesz mleka, koguciku?
Lecz kogucik z kurką czarną na śniadanie jedli ziarno.
Koło żłobu stoi konik. Filik ładnie się ukłonił.
- Lubisz mleko?
- Nie, ja rano smaczny owies jem i siano.
Do królika kotek podszedł.
- Pij, pij mleczko, bardzo proszę!
Ale królik siadł pod drzewkiem: chrupu, chrupu – gryzł marchewkę. (...)
(...)Więc do krówki poszedł kotek.
- Czy na mleko masz ochotę?
- Nie, Filiku, bo ja przecież jem zieloną trawkę w lecie.
Koło furtki kózka biała także mleka pić nie chciała.
- Zabierz sobie kotku dzbanek! Ja jem liście kapuściane. (...)
(...) Wraca kotek.
Koło płotka na ścieżynce cielaczka spotkał.
Cielaczek woła go z daleka:
- Bury kotku, daj mi mleka!
O, bo cielaczki, tak, jak kotki, bardzo lubią mleczko słodkie.2. Rozmowa na temat wysłuchanego utworu.
- Jak miał na imię kotek, o którym była mowa w wierszu?
- Czym częstował zwierzęta?
- Co wołały jeść kura i kogut/ konik/ królik/ krowa/ koza?
- Jakie zwierzę poprosiło kotka o mleko? - Jak należy opiekować się zwierzętami na wsi?3. Zabawa ruchowa Zabierz mój ogon – jedna osoba wkłada z tyłu za pas spodni „ogon” (np. sznurek, skarpetkę, ściereczkę, itp.), druga osoba próbuje mu go „ukraść”. Po złapaniu ogona zmiana ról.
4. Czym odżywiają się wiejskie zwierzęta? Obejrzyjcie film:
https://www.youtube.com/watch?v=2LOpSLZe2RA
5. Wykonanie zadania.
- Sprawdź czym żywią się zwierzęta:
2. Zestaw ćwiczeń gimnastycznych.
Dziecko:
- ćwiczy sprawność fizyczną, - poznaje możliwości swojego ciała - uważnie słucha poleceń - wykorzystuje przybory ( gazetę) do ćwiczeń gimnastycznych
Do ćwiczeń potrzebna będzie gazeta.
1. Dziecko chodzi po pokoju, na sygnał (klaśnięcie) podnosi z ziemi gazetę, następnie na sygnał ją upuszcza (kilka razy)
2. Zabawa „Burza” – dz. w miarę możliwości biega lub maszeruje potrząsając gazetą trzymaną oburącz w górze. Na zapowiedź „burza” przykuca chroniąc się przed zamoknięciem wykorzystując gazetę.
3. Ćwiczenie – podrzucanie rozłożonej gazety w górę i naśladowanie ciałem ruchu jej spadania.
4. Ćwiczenie - stanie w rozkroku, trzymanie oburącz złożonej gazety – w skłonie w przód wymachy gazetą w tył i w przód. Po kilku ruchach wyprost i potrząsanie gazetą w górze.
5. Ćwiczenie- klęk podparty, dłonie na gazecie, skierowane palcami do wewnątrz – przy zgiętych w łokciach rękach opad tułowia w przód, dotknięcie gazety brodą i powrót do pozycji wyjściowej. Powtórzone ostatni raz ćwiczenie pozwoli przejść do leżenia przodem za przesuwaną gazetą.
6. Ćwiczenie - w leżeniu przodem unieść gazetę trzymaną za końce oburącz (ręce zgięte w łokciach skierowane w bok), dmuchać na gazetę wprowadzając ją w ruch.
7. Ćwiczenie - usiąść na złożonej gazecie, odepchnąć się piętami i rękami, zakręcić wkoło („karuzela”), a następnie odpychając się rękami z boku, a piętami z przodu poruszać się w dowolnych kierunkach (powtarzamy ćwiczenie łącznie 3 – 4 razy – „karuzelę” i poślizg).
8. Ćwiczenie - położyć gazetę na podłodze, zwinąć ją po przekątnej w rulon i przeskakiwać przez nią bokiem z jednej strony na drugą, od jednego do drugiego końca.
9. Ćwiczenie - w staniu, rulonik trzymany za końce z przodu – przełożyć nogę przez rulonik, wytrzymać stanie jednonóż wykonując dowolne ruchy wzniesioną nogą, a następnie tą samą drogą przejść do pozycji wyjściowej (ćwiczenie wykonywać prawą i lewą nogą na zmianę).
10. Ćwiczenie - improwizacja ruchowa – dzieci, wykorzystując rulonik, naśladują różne ruchy –szermierza, oszczepnika, zamiatacza ulic i inne.
11. Ćwiczenie - rzuty i chwyty kulki w miejscu - zgnieść gazetę tak, aby powstała kula (piłeczka) – w chodzie lub w biegu, rzuty i chwyty z dodatkowymi zadaniami, np.: przed chwytem klasnąć, dotknąć ręką podłogi, zakręcić „młynka” rękami, wykonać obrót itp.
12. Ćwiczenie - w leżeniu przodem – przetaczanie kulki z ręki do ręki, podrzucanie kulki oburącz i jednorącz.
13. Ćwiczenie - w marszu, kulki na dłoni (na zmianę w prawej, lewej) – ćwiczenie oddechowe – wdech nosem i wydech ustami - próba zdmuchnięcia kulki z dłoni.
06.04.2021r (wtorek)
1. Słuchanie wiersza H. Bechlerowej „Na podwórku”, rozmowa na temat treści utworu. Omówienie ilustracji Na wiejskim podwórku.
Dziecko:
- słucha z uwagą wiersza,
- ogląda ilustrację,- wypowiada się na temat wysłuchanego utworu i obejrzanej ilustracji, - zna i nazywa zwierzęta wiejskie, - potrafi za pomocą gestów, mimiki zaprezentować wybrane zwierzę, - rozwiązuje zagadki, - dzieli na sylaby i głoski nazwy zwierząt, - podaje nazwę zwierzęcia na wskazaną literę,
1) Proszę pokazać dzieciom ilustrację przedstawiającą wiejskie podwórko, bądź książkę na ten temat, gdy mają Państwo w domu. Następnie proszę porozmawiać o występujących tam zwierzętach, jak wyglądają, jak się nazywają, co najczęściej robią. Można podać pierwszą literę nazwy zwierzęcia, a dziecko podaje całą jego nazwę i wskazuje je na ilustracji.
2) Proszę przeczytać dzieciom wiersz H. Bechlerowej „Na podwórku”, a następnie porozmawiać z nimi na jego temat.
Na podwórku u Władka jest wesoła gromadka:
długouchy pies Raczek i króliczek, co skacze,
kurka pstra i kotki dwa
i na koniec łaciaty prosiaczek.
Ma ten Władek zmartwienie,
Raczek garnek stłukł w sieni,
kotek wełnę rozwinął, spruł pończochę babciną,
drugi kot wlazł na płot i pobrudził łapkami pierzynę.
A od rana już kłopot:
kość zajada pies Raczek,
trawę królik, co skacze,
kurka pstra owies ma,
a otręby w koszyczku – prosiaczek.Omówienie treści utworu:
-Jakie zwierzęta mieszkały w zagrodzie Włodka?
-Jak wabił się pies?
-Co robił króliczek?
-Ile było kotów?
-Jak wyglądał prosiaczek?
Z jakiego powodu Włodek miał zmartwienie?
Jak należy dbać o zwierzęta?3) Zabawa naśladowcza połączona z podziałem nazw zwierząt na sylaby i głoski: Rozwiąż zagadkę i pokaż ruchem wybrane zwierzę:
Chodzi po podwórku
Woła kukuryku
On i jego przyjaciele mieszkają w kurniku
( kogut)
Bawię się w błocie
Krzyczę: „Kwiku, kwiku”.
Mieszkam w chlewiku
(świnia)
Dwa rogi, ogon mam.
Zdrowe mleko daję wam.
(krowa)
Często wołam: me, me,
Czy ktoś wełnę moją chce?
(owca)
Ciężko pracuję na wsi cały dzień.
Odpoczywam w stajni i nie jestem leń
(koń)
Chodzę gęsiego, białe piórka mam
I po swojemu tak sobie gęgam.
(gęś)
Zagadka to będzie niedługa:
wlazł sobie na płotek i mruga.
(kot)
Najwierniejszy to przyjaciel domu i człowieka.
Dobrym ludziom chętnie służy na
złych warczy, szczeka.
(pies)
Swym barwnym grzebieniem,
czesać się nie może.
Budzi ludzi codziennie,
gdy świta na dworze.
(kogut)
Cztery kopytka, rogi i bródka...
Już wiesz, kto wyjadł kapustę z ogródka.
(koza)
- Po prezentacji zwierzęcia dziecko dzieli jego nazwę na sylaby i głoski.
2. Mieszkańcy wiejskiego podwórka- wykonanie pracy plastyczno-technicznej.
Dziecko:
- doskonali sprawność manualną, - dobiera właściwe kolory papieru do wybranego zwierzęcia, - dba o estetykę pracy, - dba porządek na miejscu pracy,
Potrzebujesz:
· koła w różnym kolorze i rozmiarze ( jeżeli dziecko potrafi może wyciąć koła samodzielnie)
· kartkę
· klej
Wykonaj wybrane zwierzę z wiejskiego podwórka i przyklej je na kartkę. Miłej pracy.Gdy nadejdą święta
niech nadzieja i radość
zastukają do Państwa drzwi,
a Wielkanoc przyniesie pomyślność, szczęście
i piękny uśmiech każdego dnia.
Gdy zaświeci słonko w niedzielny poranek,
niech do dzieci ukłoni się wesoły zajączek,
i przyniesie im dużo prezentów
oraz szczęścia i zdrówka.
Temat tygodnia: „Wielkanoc”
02.04.2021r (piątek)
I. „Koszyczek wielkanocny” – przestrzenna praca plastyczna. Słuchanie legendy pt. Legenda o białym baranku U. Pukała.
Dziecko: - słucha z uwagą legendy i odp. na pytania - wie, co należy włożyć do koszyczka ze święconką, - wykonuje koszyczek wg, instrukcji, - dba o estetykę pracy i porządek na stoliku,
1. Legenda o białym baranku
Rodzice czytają legendę i proszą, aby dzieci zastanowiły się podczas słuchania, o co pokłóciły się zwierzęta w koszyku oraz zapamiętały, co znalazło się w koszyku wielkanocnym.
Urszula Pukała Legenda o białym baranku
Posłuchajcie tylko ile było krzyku,
gdy się pokłóciły zwierzęta w koszyku.
Malutkie kurczątko, bielutki baranek,
Brązowy zajączek i kilka pisanek.
Żółciutki kurczaczek macha skrzydełkami,
jestem najpiękniejszy, żółty jak salami.
Mam czerwony dziobek i czerwone nóżki,
falujące piórka tak jak u kaczuszki.
Co ty opowiadasz – dziwi się baranek,
jestem cały z cukru, mam cukrową mamę.
Dzieci na mój widok bardzo się radują
i z mojego grzbietu cukier oblizują.
Brązowy zajączek śmieje się wesoło,
jestem z czekolady – opowiada wkoło.
Właśnie mnie najbardziej uwielbiają dzieci,
już na sam mój widok dzieciom ślinka leci.
Dlaczego tak głośno kłócą się zwierzątka,
dziwi się pisanka zielona jak łąka.
Dziwią się pisanki żółte i czerwone,
brązowe, różowe, szare, posrebrzone.
2. Rozmowa na temat legendy:
- Kto gościł w wielkanocnym koszyku? - O co pokłóciły się zwierzątka? - Spróbujcie przypomnieć sobie, jaki kolor miały pisanki w koszyku.
2. Wykonanie koszyczka.
Proszę wykonać koszyczek z pisankami z materiałów dostępnych w domu, oto przykładowe propozycje, chociaż mile widziane są pomysły dzieci. Miłej zabawy.
Można też pokolorować koszyczek:
I
II. Muzyczna gimnastyka.
Dziecko:
- reaguje na zmianę rytmu w muzyce, - jest sprawne fizycznie, - potrafi wykonać ćwiczenia,
Zapraszam do gimnastyki przy muzyce:
https://www.youtube.com/watch?v=n7OIPFcyZRU
31.03.2021r ( czwartek)
I. Wielkanocne liczenie- zabawa matematyczna.
Dziecko:
- umie przeliczać na konkretach, - potrafi prawidłowo przyporządkowywać cyfry, - zna cyfry od 1 do 10, - potrafi rozwiązać zadania tekstowe, - potrafi skupić uwagę na wykonywanym zadaniu, - rozwija spostrzegawczość, pamięć i logiczne myślenie,
1. Przeliczanie z Zajączkiem Wielkanocnym.
Do tego zadania potrzebujemy maskotkę, liczmany (pomponiki, waciki, fasolki, nakrętki, itp.) szczypce lub klamerkę.Informujemy dzieci, że Zajączek ma problemy z liczeniem. Celowo podczas liczenia popełniamy błędy i prosimy dzieci, żeby nas poprawiały. Pomponiki chwytamy szczypcami, klamerką bądź paluszkami.
2. Zabawa „Rysujemy i liczymy”.
Do tego zadania potrzebujemy: czystą kartkę i kredki: czerwoną, niebieską, żółtą. Dziecko rysuje pisanki według podanej instrukcji, np.:
Narysuj na górze kartki czerwoną pisankę. Na dole kartki narysuj niebieską pisankę. Na środku kartki narysuj 2 żółte pisanki.
Dorysuj tyle pisanej na górze kartki, żeby były tam 2 czerwone pisanki. Narysuj tyle pisanek na dole kartki, żeby razem były 3 niebieskie.
Następnie prosimy dziecko, aby głośno przeliczyło pisanki, np. niebieskie i czerwone, żółte i niebieskie, czerwone i żółte.
Teraz można się zamienić z rodzicem rolami - dziecko podaje instrukcje dla rodzica.
3. Zabawa ruchowa „Klaśnij, tupnij, podskocz”.
To zadanie wykonujemy np. przy piosence o pisankach poznanej wczoraj, bądź dowolnej.
Dziecko swobodnie tańczy w rytmie piosenki, na przerwie w muzyce, zatrzymuje się i wykonuje polecenia, np. prosimy, żeby:
– klasnęło w ręce 5 razy, – wykonało 3 podskoki, – tupnęło 2 razy, itp.
4. Liczymy pisanki.
Dziecko liczy ile jest pisanek z danym wzorem, następnie na dole w okienko zapisuje cyfrę, bądź maluje tyle kropek ile jest pisanek.
5. Rozwiązujemy zadania tekstowe. Należy przygotować liczmany z pierwszego zadania. Rodzice czytają treść, a dzieci układają liczmany i przeliczają.
W koszyczku wielkanocnym były 4 pisanki czerwone i 3 pisanki zielone. Ile pisanek było w koszyczku wielkanocnym?
Kasia zrobiła palmę wielkanocną. Przyczepiła do niej 2 zielone kwiatki, 3 – niebieskie i 5- czerwonych. Z ilu kwiatków Kasia zrobiła palmę?
Mama upiekła 10 muffinek na święta. Tata zjadł 4. Ile muffinek zostało?
Zosia i Filip pomalowali 8 pisanek. Zosia pomalowała 3 pisanki. Ile pisanek pomalował Filip?
6. Zadania dla chętnych:
a) Pokoloruj tyle pisanek ile wskazuje cyfra:
b) Pokoloruj pisankę według kodu:
II. Słuchanie utworu muzyki poważnej M. Musorgskiego Taniec kurcząt w skorupkach.
Dziecko:
- słucha utworu, - ilustruje ruchem utwór muzyki poważnej,
Zapraszam do zabawy przy muzyce:
https://www.youtube.com/watch?v=_tIGCNJWqVw31.03.2021r (środa)
I. Jajko-niespodzianka. Poznanie właściwości jajek na podstawie zabaw badawczych.
Dziecko:
- bierze udział w zabawach badawczych, - wykonuje kierowane do niego polecenia, - wyciąga wnioski z przeprowadzanych doświadczeń, - na podst. doświadczeń potrafi rozpoznać , które jajko jest ugotowane, - wie, że jajko pływa w wodzie z solą, - wie, że kształt jajka pozwala wytrzymać duże ciężary, - wie, jak oddzielić żółtko od białka przy pomocy butelki,
1. Rozwiązanie zagadki:
Ma skorupkę, tak jak orzech,
ale bardzo, bardzo cienką,
na śniadanie zjeść je możesz,
raz na twardo, raz na miękko. (jajko)
2. Zabawy badawcze. Potrzebne będą : jedno jajko surowe i jedno ugotowane na twardo.
I. Które jajko lubi tańczyć?
Kręcimy na zmianę jajkiem surowym i ugotowanym, po stwierdzeniu że jedno z nich lepiej się kręci sprawdzamy jakie ono jest poprzez rozbicie. Jajko surowe kręci się wolniej i krócej, jajko gotowane będzie się obracać szybciej i dłużej.
Dlaczego? Jajko surowe ma płynne wnętrze zatem obroty nie przenoszą się bezpośrednio na jego wnętrze, natomiast jajko gotowane jest jedną całością zatem po zakręceniu będzie dłużej wirować.
II. Czy jajko lubi pływać?
Czy jajko woli pływać w jeziorze(woda słodka) czy w morzu (woda słona)?
Link: https://www.youtube.com/watch?v=40LNVHOPEds
Szklane naczynie wypełniamy do połowy wodą. Wkładamy jajko surowe- jajko opada na dno. Wyławiamy je łyżką i wsypujemy kilka łyżek soli. Wkładamy jajka z powrotem- jajko w solance pływa. Wlewamy jeszcze trochę wody słodkiej- jajko unosi się w połowie naczynia.
Dlaczego? Jajko jest cięższe od wody, ale lżejsze od solanki i dlatego w solance pływa. Sól zagęszcza wodę, która w efekcie wypiera jajko na powierzchnię. Im więcej soli w wodzie, tym większa jest wyporność. Najlepiej widać to w Morzu Martwym.
III. Czy skorupka jest mocna?
Spróbujcie ścisnąć jajko trzymając je w dłoniach od dłuższych końców. Prawdopodobnie, mimo użycia dużej siły nie uda się wam zgnieść jajka (no, chyba, że jednak się uda bo jajka sklepowe mogą być słabsze, więc miej szmatkę w pogotowiu). Okazuje się, że jajko jest kruche gdy je uderzysz, ale bardzo odporne na zgniatanie!
Dlaczego? Gdyby jajka nie były odporne na zgniatanie miałyby w gniazdach jajecznicę! Tę właściwość kształtu jajek wykorzystano w architekturze budując, mosty podparte na łukach i kopuły kościołów. Dzięki takiemu kształtowi przedmiot jest w stanie wytrzymać bardzo duże obciążenie. Takie samo rozwiązanie jest stosowane w architekturze od ponad dwóch tysięcy lat. Rzymscy architekci odkryli, że budowle oparte na łukach i kopułach mogą być znacznie większe i przez to cięższe.
O wytrzymałości jajek może świadczyć eksperyment przeprowadzony przez hiszpańskiego naukowca. Wyobraźcie sobie, że trzy zwyczajne kurze jajka wytrzymały nacisk 156 kg – tyle bowiem ważył naukowiec.
Zapraszam do doświadczenia:
Rodzic ustawia 4 podstawki do jajek, a na nich 4 surowe jajka ( dz. sprawdzają czy jajko jest surowe- kręcą nim), następnie kładzie na nich drewnianą deskę do krojenia, a na nią dzieci kilka książek.
IV. „Co mieszka w jajku?”
Rodzic rozbija jajko (najpierw surowe, później gotowane), opowiadając, co mieszka w jajku – żółtko i białko. Dzieci obserwują i nazywają kolory ugotowanego jajka – biały/żółty.
V. Jak oddzielić żółtko od białka?
Rozbijamy jajko do miseczki, bierzemy pustą butelkę, lekko ją ściskamy, a następnie przykładamy otworem do żółtka, które zostaje wciągnięte do butelki.
Link: https://www.youtube.com/watch?v=6HcH3hE6_SA
3. Zabawa ruchowa „Jajko na twardo – Jajko na surowo” – na sygnał dźwiękowy i hasło - jajka na twardo dzieci wirują, na kolejny sygnał dzieci przykucają - jajka surowe.
2. Zabawy przy piosence Pisanki, kraszanki, skarby wielkanocne.
link: https://www.youtube.com/watch?v=qKY9oeELKn4
Dziecko:
- porusza się rytmicznie przy muzyce, - poprawnie ilustruje prostymi ruchami i gestem treść piosenki, - śpiewa piosenkę,
1. Posłuchajcie piosenki i porozmawiajcie o niej:
- O czym jest piosenka? - Co było w koszyczku? - O co kłóciły się pisanki? - Co stało się z pisankami na końcu?
Piosenka: PISANKI, KRASZANKI, SKARBY WIELKANOCNE.
I. Koszyczek z wikliny pełen jest pisanek,
A przy nich kurczaczek i z cukru baranek.
Przy baranku babka, sól, chleb i wędzonka,
Oto wielkanocna świąteczna święconka.
Ref. Pisanki, kraszanki, skarby wielkanocne,
Pięknie ozdobione, ale niezbyt mocne.
Pisanki, kraszanki, całe w ornamentach,
Uświetniły nasze wielkanocne święta.
II. Kłócił się z kurczakiem cukrowy baranek,
Która najpiękniejsza ze wszystkich pisanek?
Czy ta malowana, czy ta wyklejana,
Czy zdobiona woskiem i pofarbowana
Ref. Pisanki, kraszanki, skarby wielkanocne,…
III. Baranek kurczaczkiem długo się spierali,
aż goście świąteczni do drzwi zapukali.
Wielkanocni goście czasu nie tracili
potłukli pisanki jajkiem się dzielili.
Ref. Pisanki, kraszanki, skarby wielkanocne,…
2. Wyklaskiwanie rytmiczne refrenu piosenki.
Dzieci klaszczą w dłonie, w podłogę, wytupują rytm. Przy powtórzeniu zabawy dzieci wystukują rytm na klockach, łyżkach drewnianych lub folii aluminiowej.
3. Zabawa ruchowa: swobodny taniec do piosenki.
4. Próby śpiewania piosenki razem z nagranym utworem.
Miłej zabawy, pozdrawiam serdecznie p. Ola
30.03.2021r (wtorek)
I. Zapoznanie dzieci z tradycją malowania pisanek na podstawie opowiadania A. Galicy Bajka o pisankach. Wykonanie pisanek wybraną techniką.
Dziecko: - słucha z uwagą opowiadania i odp. na pytania dotyczące jego treści, - zna tradycje związane z malowaniem jajek-pisanek, - zna wygląd i nazwy świątecznych jajek w zależności od sposobu ich dekorowania: drapanka, kraszanka, pisanka, oklejanka, nalepianka, - wykona pisankę wybraną techniką,
1. Słuchanie bajki. Agnieszka Galica Bajka o pisankach
Zniosła Kura cztery Jajka. – Ko-ko-ko – zagdakała zadowolona. – Leżcie tu cichutko, to nikt was nie znajdzie – i poszła szukać ziarenek na podwórku.
Ale Jajka, jak to Jajka, myślały, że są mądrzejsze od kury, i zamiast leżeć cichutko, turlały się i postukiwały skorupkami, aż usłyszał je Kot.
- Miau – powiedział, przyglądając się Jajkom – cztery świeżutkie Jajka, będzie z was pyszna jajecznica, miau!
- Nie, nie, nie! – trzęsły się ze strachu Jajka – nie chcemy skończyć na patelni.
- Ale co robić, co robić? – postukiwały się skorupkami.
- Ja uciekam – zawołało pierwsze Jajko i poturlało się przed siebie – nie dam się usmażyć!
A po chwili wróciło, wesoło podśpiewując: - Jestem czerwone w czarne kropeczki, nikt nie zrobi jajecznicy z takiej biedroneczki. - Co się stało, co się stało? – dopytywały się pozostałe Jajka.
- Pomalował mnie pędzelek kolorową farbą i teraz nie jestem już zwyczajnym Jajkiem, tylko wielkanocną pisanką.
- Drugie Jajko nie zastanawiało się długo, poturlało się tak szybko, jak umiało, by po chwili wrócić i zaśpiewać grubym głosem: - To nie jajko tylko tygrys, nie rusz mnie, bo będę gryzł. I rzeczywiście, Jajko wyglądało jak pisankowy tygrys w żółto-czarne paski. I ja też i ja też – wołało trzecie Jajko, turlając się wesoło.
- Ciekawe, co ono wymyśli? – zastanawiały się Jajko – Biedronka, Jajko – Tygrys i Jajko – Jako? I wtedy właśnie wróciło trzecie, całe zieloniutkie, śmiejąc się i popiskując. Jestem żabka, każdy to wie, czy ktoś zieloną żabkę zje? – Nie!
- Jajko – Biedronka, Jajko – Tygrys i Jajko – Żabka były z siebie bardzo zadowolone. Tylko czwarte leżało i trzęsło się ze strachu.
- Pośpiesz się – mówiły kolorowe Pisanki do czwartego Jajka – bo będzie za późno. I właśnie wtedy nadszedł Kot.
- Czy ja dobrze widzę? Zostało tylko jedno Jajko? – mruczał niezadowolony – trudno, zrobię jajecznicę tylko z jednego Jajka – i pomaszerował do kuchni po patelnię.
Czwarte Jajko trzęsło się ze strachu tak bardzo, że aż zaczęła pękać na nim skorupka.
- Ojej, ojej, ratunku! – wołały przestraszone Pisanki – teraz już na pewno zrobi z ciebie jajecznicę.
- Trach, trach, trach – pękała skorupka na czwartym Jajku, aż pękła na drobne kawałki i… wyszedł z niej malutki, puszysty, żółty kurczaczek.
Otrzepał piórka, pokręcił główką i wytrzeszczył czarne oczka, przyglądając się kolorowym pisankom. Po chwili podreptał w kierunku cukrowego Baranka, popiskując cichutko:
Wielkanocna bajka – wyklułem się z jajka.
Już cukrowy Baranek czeka na mnie od rana.
A w świątecznym koszyku jest pisanek bez liku.
2. Rozmowa na temat opowiadania:
- Ile jajek zniosła kura?
- Dlaczego jajka uciekły?
- Co się przydarzyło każdemu jajku?
- Jak pomalowały się jajka?
- Co się stało z czwartym jajkiem?
- Czy udało się uciec przed kotem?
3. „Nie tylko pisanki”.
- Rodzic czyta nazwy: drapanka, kraszanka, pisanka, oklejanka, nalepianka.
- Dzieci powtarzają nazwy, dzielą je na sylaby, liczą z ilu sylab składają się nazwy, podają pierwszą literę. Następnie rodzic prosi, by dzieci opowiedziały o skojarzeniach, które nasuwają się z tymi nazwami:
- Jak myślicie, czy można z tych nazw odczytać, w jaki sposób zostały udekorowane jajka?
- Czy potraficie je rozpoznać na ilustracji?
Drapanki powstają poprzez skrobanie wzoru szpilką na barwionym jajku.
Kraszanki – są barwione na jeden kolor,
Pisanki – tworzymy poprzez malowanie woskiem i farbowanie jaj
Oklejanki (naklejanki) są przyozdobione sitowiem, płatkami bzu, skrawkami kolorowego, błyszczącego papieru, tkaniny, również nicią lub włóczką wełnianą itp.
Nalepianki – popularne zwłaszcza w dawnym województwie krakowskim i w okolicach Łowicza, Powstaje przez ozdabianie skorupki jajka różnobarwnymi wycinankami z papieru.
Tradycyjne pisanki można spotkać w wielu regionach Polski:
DRAPANKA
KRASZANKA
PISANKA
OKLEJANKI
NALEPIANKA ŁOWICKA
4. Wykonajcie pisankę dowolną techniką, lub pomalujcie ją farbami.
II. Zestaw ćwiczeń gimnastycznych.
Dziecko: - bierze udział w zabawach ruchowych,
- rozwija sprawność fizyczną,
- wykona ćwiczenia z przyborem (szarfą/ związanym sznurkiem, piłeczką)
1. „Skaczące żabki”. Dzieci stają na wyznaczonej linii i na sygnał skaczą do końca pokoju/kuchni, naśladując żabki. Po drodze wykonują obrót, przechodzą przez szarfę/sznurek.
2. „Zające na łące”. Dzieci robią przysiad, opierają ręce na podłodze i skaczą jak zające do wyznaczonego miejsca. Po drodze wykonują obrót, przechodzą przez szarfę/sznurek.
3. „Jajko na łyżce”. Dzieci dostają łyżkę i piłeczkę z gąbki, symbolizującą jajko. Dziecko ma za zadanie dobiec do wyznaczonego miejsca i wrócić, trzymając w ręku łyżkę, a na niej piłeczkę. Następnie przekazuje łyżkę i piłeczkę członkowi rodziny. Jeśli piłeczka upadnie, należy po nią wrócić.
4. „Ćwicz, jak mówię”. Ustawiamy się naprzeciw siebie, rodzic rzuca piłkę do dziecka i mówi, np.: Rzuć, kucając. Dziecko wykonuje polecenie i mówi, w jaki sposób ma rzucić piłkę gracz, który ją złapał.
5. Kaczuchy. Dzieci tańczą naśladując kaczuszki. Link: https://www.youtube.com/watch?v=zW1_ANe0l94KOLOROWANKA DLA CHĘTNYCH:
29.03.2021r (poniedziałek)I. Rozmowa na temat przygotowywania się do świąt na podst. opowiadania A. Galicy pt. Bajeczka wielkanocna oraz doświadczeń dzieci.
Dziecko: - potrafi z uwagą wysłuchać opowiadania i odpowiadać na pytania dot., jego treści, - opowiada o przygotowywaniu się do świąt na podst. własnych doświadczeń, - potrafi naśladować ruchem czynności, np. zamiatanie, pranie, - bierze udział w zabawie słuchowej, - potrafi podać pierwszą literę podanych wyrazów i utworzyć z nich hasło: Wielkanoc
1. Zabawa ruchowa „Przygotowania do świąt”
Rodzic ruchem przedstawia czynność, jaką wykonuje w domu przed świętami: odkurzanie, pieczenie, mycie okien, ścieranie kurzu, trzepanie dywanów itp., dziecko odgaduje jaka to czynność. (zmiana ról)
2. Bajeczka wielkanocna – Rodzic czyta opowiadanie, a dziecko podczas słuchania stara się zapamiętać, kogo budziło słońce i w jakiej kolejności. Odpowiedź można narysować na kartce.
Agnieszka Galica Bajeczka wielkanocna:
Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe kotki zaczęły wychylać się z pączków.
- Jeszcze chwilkę – mruczały wierzbowe kotki – daj nam jeszcze pospać, dlaczego musimy wstawać?
A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:
- Tak to już jest, że wy musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty.
Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych kotków, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk-puk i przygrzewało mocno.
- Stuk-stuk – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki, żółty Kurczaczek.
Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką.
- Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłoby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc.
Teraz Słońce zaczęło rozglądać się dookoła po łące, przeczesywało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.
- Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś.
- Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące.
- Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie.
- Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.
A Słońce wędrowało po niebie i rozglądało się dokoła, aż zanurzyło złote ręce w stogu siana i zaczęło z kimś rozmawiać.
- Wstawaj śpioszku – mówiło – baś, baś, już czas, baś, baś.
A to „coś” odpowiedziało mu głosem dzwoneczka : dzeń-dzeń, dzeń-dzeń.
Zajączek z Kurczątkiem wyciągali z ciekawości szyje, a wierzbowe Kotki pierwsze zobaczyły, że to „coś” ma śliczny biały kożuszek i jest bardzo małe.
Co to? Co to? – pytał Zajączek.
- Dlaczego tak dzwoni? – piszczał Kurczaczek.
I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi.
- To już święta, święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę:
W Wielkanocny poranek
Dzwoni dzwonkiem Baranek,
A Kurczątko z Zającem
Podskakują na łące.
Wielkanocne Kotki,
Robiąc miny słodkie,
Już wyjrzały z pączka,
Siedzą na gałązkach.
Kiedy będzie Wielkanoc
Wierzbę pytają.
3. Rozmowa na temat tekstu, dzieci mogą korzystać ze swoich notatek:- Kogo najpierw obudziło słońce? - Kto był drugi? Kto – trzeci? - Dlaczego słońce budziło bazie, kurczaczka, zajączka i baranka? - Jakie święta zbliżają się do nas wielkimi krokami? - Jak przygotowujemy się do świąt wielkanocnych? - Jakie znasz tradycje świąt wielkanocnych?
4. „Wielkanocny telefon” – (tj. głuchy telefon)- zabawa słuchowa.Do tej zabawy przydałoby się kilka osób. Proszę wyszeptać na ucho dziecku hasło związane z nadchodzącymi świętami, np.: Wielkanoc to czas radości; Czekamy na święta wielkanocne; Święta warto spędzić z rodziną, następnie szeptem kolejno przekazujcie sobie hasło, ostatnia osoba wypowiada hasło na głos, sprawdzajcie, czy hasło zostało prawidłowo przekazane.
5. Zabawa słowna Wielkanoc. Proszę wyciąć obrazki i litery:Dziecko podaje pierwszą literę nazw obrazków, wybiera literę w podanych i z nich tworzy hasło: Wielkanoc.
( litery mogą zapisać samodzielnie lub przy pomocy rodziców)
7. Zabawa muzyczna na dywanie „Dziób” link:
https://www.youtube.com/watch?v=2FCXn4Sr3vs&t=80s&fbclid=IwAR1bEHp3Et1uL1AemY-wqs8cMfMvA4AZ3gPUod_LoaC4n6jwM2iMCJ7ArIUII. Kurczaczek z rolki - wykonanie pracy plastyczno-technicznej. Posianie rzeżuchy.
Dziecko:
- zna symbole świąt wielkanocnych, - potrafi wykonać pracę wg. instrukcji, - potrafi posiać rzeżuchę, - wie, czego potrzebują rośliny, by prawidłowo rosnąć,
Potrzebne materiały:
- Rolka po papierze toaletowy
- Piórka
- Czerwona kartka
- Pomarańczowa kartka
- Żółta farba
- Ruchome oczy lub narysowane
- Podstawka
- Rzeżucha
- Wata
- Woda do podlania
INSTRUKCJA:
1. Rolkę po papierze toaletowy pomalować na kolor żółty. Pozostawić do wyschnięcia.
2. Przykleić oczka (najlepiej ruchome) lub narysować.
3. Przykleić kolorowe piórka lub skrzydełka wycięte z kolorowego papieru.
4. Nałożyć czerwony grzebień ( taki jak ma kogut ).
5. Przykleić dziobek.
Kurczaki/koguty mogą zasiąść na trawce z rzeżuchy posianej na podstawce z watą.
Jak hodować rzeżuchę?
Link:
https://www.youtube.com/watch?v=MfCoSQRMgfk&feature=youtu.be&fbclid=IwAR0LLXJL9ZRyPEC3RtPGyLBTFRE-iisZ1GiAabWNnGO1fOL5b6ND–JLm2M